Η Τιθορέα είναι το κέντρο του μονοπατιού Ε-65, δίπλα στο περίφημο φαράγγι του Καχαλά, όπου ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει τον παλαιό νερόμυλο “της Εκκλησιάς το Μύλο”, μέσα από μια μαγευτική διαδρομή με πολλές σπηλιές και βράχους σε διάφορα σχήματα.

Μπαίνοντας στο χωριό, αριστερά, υπάρχουν υπολείμματα τείχους ελληνιστικών χρόνων που προστάτευε τον οικισμό.

Στην αρχαιότητα η Τιθορέα ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις της Φωκίδας με ίχνη κατοίκησης από το 2000 π.Χ. Το αρχαίο της τείχος 4ος αιώνας π.χ. και το Κάστρο της, η προνομιούχος γεωγραφική της θέση, την ανέδειξαν σαν το ισχυρότερο κέντρο της αρχαίας εποχής.

H πόλη καταστράφηκε δύο φορές και μετά την τρίτη ανοικοδόμησή της απέκτησε τα ωραία τείχη και το όνομα Τιθορέα.

Ψάξτε να δείτε το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Έχει παλιές τοιχογραφίες αλλά το «highlight» είναι τα παλαιοχριστιανικά ψηφιδωτά του 3ου π.X. αιώνα. Θα τα δείτε κάτω από το γυάλινο φωτισμένο δάπεδο.

Για την ταυτόχρονη τραχύτητα αλλά και γλυκύτητα του εδάφους της, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έστησε εδώ το στρατηγείο του, στην ξακουστή σπηλιά του, την οποία οι ντόπιοι αποκαλούν Μαύρη Τρύπα. Χρειάζεται πεζοπορία μιάμισης ώρας.

Ο Ανδρούτσος εγκαταστάθηκε εδώ μαζί με τη μητέρα του, τη γυναίκα του Ελένη, την αδελφή του, καπεταναίους, φρουρά και τον Άγγλο φιλέλληνα Τρελόνι ο οποίος έφερε και μικρά κανόνια από την Αγγλία. Πώς χώρεσαν όλοι αυτοί; Πριν από την εγκατάσταση ο Ανδρούτσος έβαλε μάστορες να διαμορφώσουν τη σπηλιά που είχε δύο διαζώματα, προκειμένου να γίνει άνετη η διαβίωση. Υπήρξε το ορμητήριο του Ανδρούτσου από το 1822 μέχρι το 1825. Πολλοί κυνηγοί θησαυρών πέρασαν από τη Σπηλιά του Δυσσέα, όπως την ονόμασαν οι κάτοικοι της Τιθορέας. Οι μύθοι περί κρυμμένων θησαυρών από τον Ανδρούτσο την περιβάλλουν ακόμη.